Dla Pacjenta

DEPRESJA

Prosimy kliknąć tutaj by dowiedzieć się więcej >>

ZESPÓŁ OSTREGO STRESU (ASD) I ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO (PTSD)

Zespół ostrego stresu (ASD) może wystąpić po przeżyciu traumatycznej sytuacji trwają od kilku dni do miesiąca. W sytuacji utrzymywania się objawów dłużej niż miesiąc właściwą diagnozą będzie zespół stresu pourazowego (PTSD). ASD i PTSD może wystąpić na skutek doświadczenia traumatycznego wydarzenia (np: napaść, wypadek komunikacyjny lub bycie świadkiem czyjegoś wypadku, katastrofa, znęcanie fizyczne lub psychiczne lub innych wydarzeń mających charakter osobistej traumy dla pacjenta).

Obawy:

• reakcja przestraszenia
• powracające wspomnienia traumatycznego wydarzenia
• uczucie ciągłego napięcia
• niemożność odprężenia się
• bezsenność
• koszmarne sny
• unikanie wszystkiego co jest kojarzone z traumą
• zaburzenia koncentracji i pamięci
• zmniejszenie odczuwania pozytywnych emocji
• nerwowość
• uczucie odrętwienia
• poczucie oszołomienia
• izolacja od ludzi

Zaburzenia lękowe – cechy wspólne

Częste objawy zaburzeń lękowych:

• martwienie się i utrzymujący się niepokój przez większość czasu,
• poczucie ciągłego napięcia nerwowego lub nagłe uczucia paniki/niepokoju,
• powracające myśli wywołujące lęk,
• powracanie nieprzyjemnych wspomnień, koszmary senne
• dolegliwości związane z układem krążenia, oddychaniem, układem pokarmowym – np. kołatanie serca, duszność, biegunki lub zaparcia

Lęk może towarzyszyć niektórym chorobom somatycznym lub upodabniać się do nich, np. dotyczy to nadciśnienia, cukrzycy, astmy. Dlatego też dla rozpoznania zaburzeń lękowych konieczne jest wcześniejsze wykluczenie innych chorób somatycznych.

Kto jest podatny na wystąpienie zaburzeń lękowych?

1. osoby, w których rodzinie ktoś cierpi na zaburzenia psychiczne
2. osoby doświadczające stresujących wydarzeń np.: śmierć bliskiej osoby, przemoc słowna, seksualna, fizyczna czy emocjonalna,
3. osoby mające problemy ze zdrowiem fizycznym: zaburzenia hormonalne, cukrzyca, astma, choroby serca,
4. osoby używające substancje psychoaktywne: alkohol, środki uspokajające, marihuanę, amfetamina,
5. osoby wykazujące pewne skłonności osobowościowe: np. niska samoocena, nasilona potrzeba kontroli, perfekcjonizm.

Przykłady zaburzeń o podłożu lękowym:

Często ludzie doświadczają więcej niż jednego typu tych zaburzeń lękowych. Są nimi:

1)Fobia społeczna

Osoby cierpiące na fobię społeczną odczuwają lęk przed oceną, krytyką, zawstydzeniem czy upokorzeniem. Odczuwają go w sytuacjach takich jak np.: przemawianie, jedzenie w miejscu publicznym, inicjowanie rozmowy. Mają wtedy objawy: kołatania serca, uczucie napięcia, pocenie się, czerwienienie się i przyśpieszony oddech. Obawiają się, że mogą to zauważyć i wyśmiać inni. Z tego powodu unikają bycia w społeczeństwie.

2)Fobie specyficzne

Fobie specyficzne są rodzajem irracjonalnego i wyolbrzymionego lęku przed konkretnymi obiektami bądź sytuacjami. Fobii towarzyszą różne objawy fizjologiczne m.in. przyspieszony oddech, pocenie, kołatanie serca, obawa przed omdleniem. Wyróżniamy np.:

• fobie związane ze zwierzętami – np. lęk przed wężami, pająkami
• fobie związane ze środowiskiem naturalnym – np. lęk przed burzą, wodą,
• fobie typu krew/zranienie – np. lęk przed bólem, brudem, zarazkami,
• fobie związane z sytuacjami – np. lęk wysokości, klaustrofobia, lęk przed stomatologiem,
• inne fobie – np. lęk przed Bogiem, liczbą 13 czy ostrymi przedmiotami np. nożami.

Osoby cierpiące na ten rodzaj lęku doświadczają od co najmniej pół roku ciągłego wewnętrznego napięcia, nierealistycznie obawiają się nieszczęścia bądź katastrofy i ciągle się zamartwiają. Wykazują objawy takie jak: brak poczucia odprężenia, zaburzenia snu, napięcie mięśniowe, drażliwość. Utrudnia to codzienne funkcjonowanie. Osoby te przesadnie zamartwiają się swoimi problemami oraz innych osób np. stanem zdrowia. Gdy jeden powód do niepokoju realnie ustępuje osoby te szukają następnego powodu do niepokoju.

3)Lęk paniczny z agorafobią lub bez agorafobii

Pacjenci doświadczają niespodziewanego i intensywnego ataku paniki w sytuacji, w której niekoniecznie czują się zagrożeni. Zazwyczaj napad paniki pojawia się w sytuacji bezpiecznej. Jest on bowiem wywołane przez wcześniejsze zapamiętane przez mózg człowieka doświadczenie lęku. W czasie napadu paniki chory czuje: lęk przed śmiercią, kołatanie serca, potliwość, duszność, mogą też temu towarzyszyć bóle brzucha lub biegunka. Chory wzywa pogotowie ratunkowe obawiając się zawału serca. Wyniki badań nie potwierdzają choroby serca, a objawy podobnego ataku zwykle powracają co jakiś czas. Osoba doświadczająca lęku panicznego często boi się wystąpienia kolejnych ataków, dlatego unika miejsc, z których ucieczka mogłaby być utrudniona (kino, supermarket, autobus) – w takich przypadkach diagnozuje się lęk paniczny z agorafobią.

4)Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD)

Osoba cierpiąca na zaburzenie OCD wykazuje objawy natrętnych myśli (obsesji) i/lub natrętnych czynności (kompulsji). Często wstydzi się tych natręctw. Wie, że są one nieprawdziwe, ale mimo to odczuwa przymus ich wykonywania. Wykonywanie czynności natrętnych jest czasochłonne i zajmuje co najmniej 1 godzinę czasu dziennie. Obsesje dotyczyć mogą: brudu (mycie rąk), zanieczyszczenia, zarazków (mycie, pranie), seksu, lęku przed zrobieniem komuś krzywdy (szczególnie osobie bliskiej), potrzeby porządku i symetrii (symetryczne układanie przedmiotów, rzeczy). Kompulsje służą redukcji napięcia wywołanego natrętnymi myślami i mają ochraniać przed lękiem. Do najczęstszych zachowań kompulsywnych możemy zaliczyć: mycie rąk, sprawdzanie, układanie oraz czynności umysłowe – powtarzania słów czy piosenek, liczenie, modlitwa. Osoba taka stara się wykonywać rytuały perfekcyjnie, ale nigdy nie jest do końca pewna dokładności ich wykonania, dlatego je powtarza.

5)Zaburzenia somatyzacyjne

Główna cecha tego zaburzenia polega na różnorodnych i często nawracających objawach somatycznych, które utrzymują się co najmniej od dwóch lat. Pacjent jest przekonany, że cierpi na poważną chorobę somatyczną. Odczuwa ciągły niepokój związany z możliwością chorowania na poważną chorobę somatyczną np. na raka. Może odczuwać również silny i niepokojący ból, którego nie można wyjaśnić diagnozowaniem chorób somatycznych. Podłożem tych objawów jest lęk.

BEZSENNOŚĆ

Prosimy kliknąć tutaj by przeczytać więcej >>

SCHIZOFRENIA:

Prosimy kliknąć tutaj aby przeczytać więcej >>